Oreopithecus

Oreopithecus
Status: Uitgestorven
Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen
Resten van Oreopithecus bambolii
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Onderklasse:Theria
Infraklasse:Eutheria (Placentadieren)
Orde:Primates
Onderorde:Haplorhini
Infraorde:Simiiformes
Superfamilie:Hominoidea
Familie:Hominidae
Geslacht
Oreopithecus
Gervais, 1872
Typesoort
OreopithecusGervais 1872
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Oreopithecus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Oreopithecus[1][2][3] is een monotypisch geslacht van uitgestorven primaten, dat tijdens het Laat-Mioceen, tussen 8,3 en 6,7 miljoen jaar geleden leefde op Tuscania, een eiland in het midden van de Middellandse zee.

De eerste fossielen van Oreopithecus werden gevonden in 1862. Het geslacht kreeg in 1871 zijn naam, die 'bergaap' betekent, toen de typesoort Oreopithecus bambolii benoemd werd. In 1958 werd een zeer compleet skelet ontdekt in een bruinkoolmijn in Baccinello, Toscane. Daarnaast zijn er tientallen losse botten gevonden. Daardoor kregen de wetenschappers een goed beeld van de bouw van het dier. Het is meer volledig bekend dan ieder andere basale uitgestorven mensaap.

Ondanks de vele informatie is het zeer omstreden hoe het dier zich voortbewoog. Vroeger werd vaak gedacht dat het op de achterpoten liep want het heeft een laag bekken als bij mensen. Een naar achteren gerichte grote teen kan Oreopithecus ondersteund hebben bij een schuifelende gang. Hij hoefde niet snel te kunnen rennen want op zijn eiland kwamen geen grote roofdieren voor. Vermoedelijk werd hij uitgeroeid, als laatste mensaap in het toenmalige Europa, toen een landbrug Tuscania met Italië verbond. Hij had ook erg lange armen. Latere onderzoekers denken daarom dat hij redelijk goed kon klimmen of aan takken hing. Het is zelfs geopperd dat hij ondersteboven hing als een luiaard.

Door zijn vele speciale aanpassingen is het lastig Oreopithecus bij een bepaalde groep mensapen in te delen. Ooit is gedacht dat hij een tweevoetige voorloper was van de mensachtigen. Moderne onderzoeken laten soms zien dat hij verwant is aan Dryopithecus of nog lager in de stamboom staat, misschien dicht bij de gibbons.

  1. (en) Oreopithecus | fossil primate genus. Encyclopedia Britannica. Geraadpleegd op 06-06-2021.
  2. (en) Erin Wayman, Human Evolution’s Cookie Monster, Oreopithecus. Smithsonian Magazine. Geraadpleegd op 06-06-2021.
  3. (en) Colin Barras, Europe was once home to a wild ape unlike all others. www.bbc.com. Geraadpleegd op 06-06-2021.

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search